KIM JESTEŚMY
Jesteśmy częścią Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN), największej sieci działającej na rzecz ochrony przyrody na świecie. Zrzeszamy organizacje – członków IUCN – mające siedzibę na terenie Polski.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (International Union for Conservation of Nature, IUCN) jest wyjątkowym stowarzyszeniem członkowskim, zrzeszającym zarówno państwa i agencje rządowe, jak i organizacje pozarządowe, instytucje naukowe i akademickie czy stowarzyszenia przedsiębiorców. Jest wiodącym dostawcą danych, analiz i ocen dotyczących ochrony przyrody dla sektora publicznego, prywatnego i pozarządowego. Szerokie spektrum członków umożliwia IUCN pełnienie roli inkubatora i godnego zaufania źródła najlepszych praktyk, narzędzi i standardów międzynarodowych, umożliwiających łączenie ochrony przyrody z rozwojem społeczno-gospodarczym.
IUCN jest największą na świecie i najbardziej zróżnicowaną siecią na rzecz ochrony środowiska.
utworzona w 1948 roku | > 1 400 organizacji i instytucji członkowskich | > 18 000 ekspertów | działa w > 160 krajach |
Działając wspólnie z wieloma partnerami i sponsorami, IUCN realizuje na całym świecie szeroki i zróżnicowany wachlarz projektów. Przedsięwzięcia te zmierzają do powstrzymania utraty siedlisk, odtwarzania ekosystemów i poprawy warunków życia ludzi.
IUCN jest wspierany przez działających społecznie ekspertów z różnych dyscyplin, pracujących w sześciu komisjach. Oceniają oni stan światowych zasobów przyrodniczych i służą Unii najlepszą aktualną wiedzą i radą w sprawach związanych z ochroną środowiska.
Siedziba władz IUCN znajduje się w Gland, w Szwajcarii, w jednym z najbardziej przyjaznych dla środowiska biurowców, jaki postawiono w Europie – Centrum Konferencyjnym IUCN.
Pełna nazwa IUCN, zgodnie ze szwajcarskim aktem rejestracyjnym, to UICN, Union internationale pour la conservation de la nature et de ses ressources (IUCN, International Union for Conservation of Nature and Natural Resources), czyli Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody i Zasobów Przyrodniczych. Jest ona jednak używana wyłącznie w dokumentach o charakterze prawnym lub mogących mieć prawne skutki. Nie jest ona używana do celów ogólnej komunikacji zewnętrznej czy wewnątrz organizacji.
Poznaj historię Polski w IUCN i IUCN w Polsce
Polska, reprezentowana przez władze rządowe, była jednym z zaledwie 18 państw założycieli Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody.
Polski Komitet Krajowy IUCN
Komitet zaczął być formowany około 1995 roku. Formalnie został zarejestrowany przez władze IUCN 4 kwietnia 2003 roku.
Komitet funkcjonuje jako koalicja organizacji – członków IUCN mających siedzibę na terenie Polski. Obecnie w skład Polskiego Komitetu Krajowego IUCN wchodzą:
Fundacja Dziedzictwo Przyrodnicze | Fundacja WWF Polska | Państwowa Rada Ochrony Przyrody | Polskie Towarzystwo Ochrony Przyrody “Salamandra” |
Napisz do nas, aby zostać członkiem Polskiego Komitetu Krajowego IUCN.
Pierwszym przewodniczącym Polskiego Komitetu Krajowego IUCN był prof. dr hab. Ludwik Tomiałojć, a wiceprzewodniczącym dr Zbyszko Pisarski. Przez pierwsze lata funkcjonowania Komitet skupiał się na koordynowaniu współpracy polskich członków IUCN z centralą oraz na wspieraniu wymiany informacji i wiedzy między organizacjami i ekspertami (np. poprzez organizację konferencji naukowych).
Obecnie, wzorem komitetów krajowych z innych państw, prowadzimy działalność edukacyjną i ekspercką, a wkrótce planujemy rozpocząć realizację własnych przedsięwzięć, prowadzonych wspólnie przez członków krajowych Unii, także we współpracy z innymi podmiotami.
Komitet nie posiada odrębnej osobowości prawnej, a w obiegu formalnym na terenie Polski korzysta z osobowości prawnej swoich członków. Zasady funkcjonowania reguluje statut.
Zespół Polskiego Komitetu Krajowego IUCN
Komitet tworzą ludzie z pasją do przyrody, której poświęcają zarówno swoje życie zawodowe, jak i prywatny czas.
dr Andrzej Kepel – przewodniczący Komitetu
Pomysłodawca i prezes Polskiego Towarzystwa Ochrony Przyrody “Salamandra”. W ciągu ostatnich trzech dekad był powoływany do wielu ciał eksperckich i doradczych. Dla działaczy „Salamandry” i innych organizacji przyrodniczych jest tytanem pracy o niespożytej energii, który świetnie potrafi łączyć doświadczenie i wiedzę z tak pozornie odległych dziedzin jak przyroda, prawo czy matematyka.
Jeśli znajdzie wolny czas, żegluje, chodzi po jaskiniach, nurkuje, jeździ konno i na nartach. Znana jest również jego pasja fotograficzna.
Tomasz Pezold-Knežević – wiceprzewodniczący Komitetu
Ochroną przyrody zajmuje się zawodowo od dwóch dekad, włączając 12 lat doświadczenia międzynarodowego w pracy dla IUCN i WWF w Serbii, Albanii, Macedonii Północnej, Czarnogórze, Polsce, Chorwacji, Bośni i Hercegowinie, Kosowie, Mołdawii, Ukrainie, Naddniestrzu, Turcji, Bułgarii, Rumunii, Grecji i Białorusi.
Obecnie, w Fundacji WWF Polska, koncentruje się na ochronie różnorodności biologicznej, zarządzaniu obszarami chronionymi, Obszarach Światowego Dziedzictwa UNESCO, współpracy transgranicznej w ochronie przyrody oraz budowaniu potencjału organizacyjnego biura WWF w Ukrainie.
Nasi eksperci i ekspertki
Gotowość merytorycznego wspierania prac Polskiego Komitetu Krajowego IUCN wyraziło ponad 60 specjalistów i specjalistek z różnych dziedzin związanych z ochroną przyrody.
EKSPERCI I EKSPERTKI (kolejność alfabetyczna) | GŁÓWNE DZIEDZINY |
dr Jacek Antczak | ornitologia |
mgr inż. Wisław Bagiński | ornitologia |
dr Jacek Betleja | ekologia zwierząt, ornitologia, turystyka i rekreacja |
dr inż. Lech Buchholz | ekologia zwierząt, entomologia, leśnictwo, zoologia bezkręgowców |
dr inż. Szymon Bzoma | ornitologia |
dr Mateusz Ciechanowski | chiropterologia, edukacja, ekologia zwierząt, teriologia |
dr hab., prof. UG Jarosław Tomasz Czochański | kształtowanie i ochrona krajobrazu, planowanie przestrzenne, sozologia, turystyka i rekreacja |
dr inż. Piotr Ćwiertnia | hodowla zwierząt, zoologia kręgowców |
dr Piotr Dąbrowski | turystyka i rekreacja |
mgr inż. Artur Furdyna | ichtiologia |
dr Andrzej Ginalski | obszary chronione, ochrona gatunkowa, administracja i prawo ochrony przyrody, ochrona obszarów morskich |
dr inż. Janusz Golski | ekologia zwierząt, ichtiologia, rybactwo |
dr hab. Piotr Górski | botanika, ekologia roślin, fitosocjologia, geobotanika |
prof. dr hab. Małgorzata Grodzińska-Jurczak | edukacja, socjologia |
prof. dr hab. inż. Jerzy Marian Gutowski | ekologia zwierząt, entomologia, leśnictwo, zoologia bezkręgowców |
dr Waldemar Heise | botanika, ekologia krajobrazu, ekologia roślin, fitosocjologia |
dr hab., prof. UWr Anna Jakubska-Busse | botanika, ekologia roślin |
mgr Joanna Jarosik | ekologia zwierząt, planowanie przestrzenne |
dr hab. inż. Bogdan Jaroszewicz | botanika, ekologia roślin, leśnictwo |
dr hab., prof. UW Edyta Jurewicz | geologia |
dr hab. Łukasz Kaczmarek | zoogeografia, zoologia bezkręgowców |
dr hab. inż. Marcin Kadej | edukacja, ekologia zwierząt, entomologia, sozologia, zoologia bezkręgowców |
dr Krzysztof Kasprzyk | chiropterologia, edukacja, ekologia zwierząt, teriologia, zoologia kręgowców |
dr inż. Andrzej Kepel | chiropterologia, sozologia |
dr hab. Paweł Koperski | ekologia zwierząt, entomologia, ichtiologia, statystyka, zoologia bezkręgowców |
dr hab., prof. UW Wiktor Kotowski | ekologia roślin |
dr Sylwester Kraśnicki | hydrogeologia, hydrologia, melioracja |
dr Dariusz Kubiak | lichenologia |
dr Anna Kujawa | botanika, kształtowanie i ochrona krajobrazu, mykologia, sozologia |
dr hab. Krzysztof Kujawa | ekologia zwierząt, kształtowanie i ochrona krajobrazu, ornitologia |
dr hab., prof. UJK Janusz Łuszczyński | botanika, ekologia roślin, geobotanika, mykologia |
dr Robert Maślak | herpetologia, hodowla zwierząt, teriologia, zoologia kręgowców |
Henryk Mąka | sokolnictwo |
dr inż. Robert Mysłajek | chiropterologia, ekologia zwierząt, genetyka, teriologia, zoologia kręgowców |
dr Zuzanna Nowak | genetyka |
mgr inż. Paweł Pawlaczyk | botanika, ekologia roślin, geobotanika, leśnictwo |
dr Iwona Pawliczka | edukacja, ekologia zwierząt, hodowla zwierząt, ichtiologia, oceanografia, zoogeografia, zoologia kręgowców |
dr Paweł Pawlikowski | botanika, ekologia roślin, fitosocjologia, geobotanika |
dr inż. Joanna Pietrzak-Zawadka | sozologia, edukacja |
mgr Michał Polakowski | ornitologia |
dr Marek Przewoźny | edukacja, ekologia zwierząt, entomologia, zoogeografia, zoologia bezkręgowców |
mgr, prof. honorowy UP we Wrocławiu Radosław Ratajszczak | ekologia zwierząt, etologia, herpetologia, hodowla zwierząt, teriologia, zoogeografia, zoologia kręgowców |
dr hab., prof. UKSW Jerzy Romanowski | ekologia zwierząt, teriologia, zoologia kręgowców |
dr inż. Aleksandra Rosa-Gruszecka | ekologia roślin, leśnictwo, mykologia |
dr hab. Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska | botanika, mykologia |
dr hab., prof. UG Piotr Rutkowski | botanika, edukacja, ekologia roślin, geobotanika |
dr hab. prof. IBS PAN Krzysztof Schmidt | ekologia zwierząt, teriologia, zoologia kręgowców |
dr hab., prof. IOP PAN Nuria Selva Fernandez | ekologia zwierząt |
dr Agnieszka Sergiel | ekologia zwierząt, etologia, hodowla zwierząt |
dr Michał Skóra | ekologia zwierząt, ichtiologia, oceanografia, sozologia, zoogeografia |
dr Wojciech Solarz | ornitologia, sozologia |
dr hab., prof. US Zofia Sotek | botanika, ekologia roślin, fitosocjologia, geobotanika |
dr hab., prof. US Małgorzata Stasińska | geobotanika, mykologia |
mgr Michał Stopczyński | herpetologia |
mgr Rafał Szkudlarek | chiropterologia, sozologia |
dr hab., prof. UWr Krzysztof Świerkosz | ekologia roślin, fitosocjologia, geobotanika |
dr Kazimierz Walasz | ekologia zwierząt, kształtowanie i ochrona krajobrazu, ornitologia, sozologia, zoologia kręgowców |
mgr inż. Przemysław Wylegała | ornitologia |
dr hab. Joanna Zalewska-Gałosz | botanika |
prof. dr hab. Zbigniew Witkowski | ekologia zwierząt, entomologia, turystyka i rekreacja |
dr Ewa Zgrabczyńska | ekologia zwierząt, hodowla zwierząt, teriologia, zoologia kręgowców |
dr inż. Sławomir Zieliński | edukacja, ekologia zwierząt, entomologia, leśnictwo |
dr hab. Marcin Zych | botanika, edukacja, ekologia roślin, geobotanika |
Spis opracowano na podstawie zgłoszeń ekspertów i ekspertek. Nie należy go traktować jako potwierdzenia kompetencji i nie oznacza, że wymienione w nim osoby miały już możliwość udziału w naszych pracach. Autorzy poszczególnych opinii i ekspertyz będą wymieniani w tych dokumentach.