Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (International Union for Conservation of Nature, IUCN) jest wyjątkowym stowarzyszeniem członkowskim, zrzeszającym zarówno państwa i agencje rządowe, jak i organizacje pozarządowe, instytucje naukowe i akademickie czy stowarzyszenia przedsiębiorców. Jest wiodącym dostawcą danych, analiz i ocen dotyczących ochrony przyrody dla sektora publicznego, prywatnego i pozarządowego. Szerokie spektrum członków umożliwia IUCN pełnienie roli inkubatora i godnego zaufania źródła najlepszych praktyk, narzędzi i standardów międzynarodowych, umożliwiających łączenie ochrony przyrody z rozwojem społeczno-gospodarczym.

IUCN jest największą na świecie i najbardziej zróżnicowaną siecią na rzecz ochrony środowiska.

utworzona w 1948 roku	> 1 400 organizacji i instytucji członkowskich	> 18 000 ekspertów	działa w > 160 krajach

Działając wspólnie z wieloma partnerami i sponsorami, IUCN realizuje na całym świecie szeroki i zróżnicowany wachlarz projektów. Przedsięwzięcia te zmierzają do powstrzymania utraty siedlisk, odtwarzania ekosystemów i poprawy warunków życia ludzi.

IUCN jest wspierany przez działających społecznie ekspertów z różnych dyscyplin, pracujących w sześciu komisjach. Oceniają oni stan światowych zasobów przyrodniczych i służą Unii najlepszą aktualną wiedzą i radą w sprawach związanych z ochroną środowiska.

Komisja ds. Edukacji i Komunikacji	Komisja ds. Polityki Środowiskowej, Ekonomicznej i Socjalnej	Światowa Komisja ds. Prawa Środowiskowego
Komisja ds. Zarządzania Ekosystemami	Komisja ds. Przetrwania Gatunków	Światowa Komisja ds. Obszarów Chronionych

Siedziba władz IUCN znajduje się w Gland, w Szwajcarii, w jednym z najbardziej przyjaznych dla środowiska biurowców, jaki postawiono w Europie – Centrum Konferencyjnym IUCN.

Pełna nazwa IUCN, zgodnie ze szwajcarskim aktem rejestracyjnym, to UICN, Union internationale pour la conservation de la nature et de ses ressources (IUCN, International Union for Conservation of Nature and Natural Resources), czyli Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody i Zasobów Przyrodniczych. Jest ona jednak używana wyłącznie w dokumentach o charakterze prawnym lub mogących mieć prawne skutki. Nie jest ona używana do celów ogólnej komunikacji zewnętrznej czy wewnątrz organizacji.

Komitet funkcjonuje jako koalicja organizacji – członków IUCN mających siedzibę na terenie Polski. Obecnie w skład Polskiego Komitetu Krajowego IUCN wchodzą:

Fundacja Dziedzictwo Przyrodnicze	Fundacja WWF Polska	Państwowa Rada Ochrony Przyrody	Polskie Towarzystwo Ochrony Przyrody „Salamandra”

Napisz do nas, aby zostać członkiem Polskiego Komitetu Krajowego IUCN.

Pierwszym przewodniczącym Polskiego Komitetu Krajowego IUCN był prof. dr hab. Ludwik Tomiałojć, a wiceprzewodniczącym dr Zbyszko Pisarski. Przez pierwsze lata funkcjonowania Komitet skupiał się na koordynowaniu współpracy polskich członków IUCN z centralą oraz na wspieraniu wymiany informacji i wiedzy między organizacjami i ekspertami (np. poprzez organizację konferencji naukowych).

Obecnie, wzorem komitetów krajowych z innych państw, prowadzimy działalność edukacyjną i ekspercką, a wkrótce planujemy rozpocząć realizację własnych przedsięwzięć, prowadzonych wspólnie przez członków krajowych Unii, także we współpracy z innymi podmiotami.

Komitet nie posiada odrębnej osobowości prawnej, a w obiegu formalnym na terenie Polski korzysta z osobowości prawnej swoich członków. Zasady funkcjonowania reguluje statut.

EKSPERCI I EKSPERTKI (kolejność alfabetyczna)	GŁÓWNE DZIEDZINY
dr Jacek Antczak	ornitologia
mgr inż. Wisław Bagiński	ornitologia
dr Jacek Betleja	ekologia zwierząt, ornitologia, turystyka i rekreacja
dr inż. Lech Buchholz	ekologia zwierząt, entomologia, leśnictwo, zoologia bezkręgowców
dr inż. Szymon Bzoma	ornitologia
dr Mateusz Ciechanowski	chiropterologia, edukacja, ekologia zwierząt, teriologia
dr hab., prof. UG Jarosław Tomasz Czochański	kształtowanie i ochrona krajobrazu, planowanie przestrzenne, sozologia, turystyka i rekreacja
dr inż. Piotr Ćwiertnia	hodowla zwierząt, zoologia kręgowców
dr Piotr Dąbrowski	turystyka i rekreacja
mgr inż. Artur Furdyna	ichtiologia
dr Andrzej Ginalski	obszary chronione, ochrona gatunkowa, administracja i prawo ochrony przyrody, ochrona obszarów morskich
dr inż. Janusz Golski	ekologia zwierząt, ichtiologia, rybactwo
dr hab. Piotr Górski	botanika, ekologia roślin, fitosocjologia, geobotanika
prof. dr hab. Małgorzata Grodzińska-Jurczak	edukacja, socjologia
prof. dr hab. inż. Jerzy Marian Gutowski	ekologia zwierząt, entomologia, leśnictwo, zoologia bezkręgowców
dr Waldemar Heise	botanika, ekologia krajobrazu, ekologia roślin, fitosocjologia
dr hab., prof. UWr Anna Jakubska-Busse	botanika, ekologia roślin
mgr Joanna Jarosik	ekologia zwierząt, planowanie przestrzenne
dr hab. inż. Bogdan Jaroszewicz	botanika, ekologia roślin, leśnictwo
dr hab., prof. UW Edyta Jurewicz	geologia
dr hab. Łukasz Kaczmarek	zoogeografia, zoologia bezkręgowców
dr hab. inż. Marcin Kadej	edukacja, ekologia zwierząt, entomologia, sozologia, zoologia bezkręgowców
dr Krzysztof Kasprzyk	chiropterologia, edukacja, ekologia zwierząt, teriologia, zoologia kręgowców
dr inż. Andrzej Kepel	chiropterologia, sozologia
dr hab. Paweł Koperski	ekologia zwierząt, entomologia, ichtiologia, statystyka, zoologia bezkręgowców
dr hab., prof. UW Wiktor Kotowski	ekologia roślin
dr Sylwester Kraśnicki	hydrogeologia, hydrologia, melioracja
dr Dariusz Kubiak	lichenologia
dr Anna Kujawa	botanika, kształtowanie i ochrona krajobrazu, mykologia, sozologia
dr hab. Krzysztof Kujawa	ekologia zwierząt, kształtowanie i ochrona krajobrazu, ornitologia
dr hab., prof. UJK Janusz Łuszczyński	botanika, ekologia roślin, geobotanika, mykologia
dr Robert Maślak	herpetologia, hodowla zwierząt, teriologia, zoologia kręgowców
Henryk Mąka	sokolnictwo
dr inż. Robert Mysłajek	chiropterologia, ekologia zwierząt, genetyka, teriologia, zoologia kręgowców
dr Zuzanna Nowak	genetyka
mgr inż. Paweł Pawlaczyk	botanika, ekologia roślin, geobotanika, leśnictwo
dr Iwona Pawliczka	edukacja, ekologia zwierząt, hodowla zwierząt, ichtiologia, oceanografia, zoogeografia, zoologia kręgowców
dr Paweł Pawlikowski	botanika, ekologia roślin, fitosocjologia, geobotanika
dr inż. Joanna Pietrzak-Zawadka	sozologia, edukacja
mgr Michał Polakowski	ornitologia
dr Marek Przewoźny	edukacja, ekologia zwierząt, entomologia, zoogeografia, zoologia bezkręgowców
mgr, prof. honorowy UP we Wrocławiu Radosław Ratajszczak	ekologia zwierząt, etologia, herpetologia, hodowla zwierząt, teriologia, zoogeografia, zoologia kręgowców
dr hab., prof. UKSW Jerzy Romanowski	ekologia zwierząt, teriologia, zoologia kręgowców
dr inż. Aleksandra Rosa-Gruszecka	ekologia roślin, leśnictwo, mykologia
dr hab. Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska	botanika, mykologia
dr hab., prof. UG Piotr Rutkowski	botanika, edukacja, ekologia roślin, geobotanika
dr hab. prof. IBS PAN Krzysztof Schmidt	ekologia zwierząt, teriologia, zoologia kręgowców
dr hab., prof. IOP PAN Nuria Selva Fernandez	ekologia zwierząt
dr Agnieszka Sergiel	ekologia zwierząt, etologia, hodowla zwierząt
dr Michał Skóra	ekologia zwierząt, ichtiologia, oceanografia, sozologia, zoogeografia
dr Wojciech Solarz	ornitologia, sozologia
dr hab., prof. US Zofia Sotek	botanika, ekologia roślin, fitosocjologia, geobotanika
dr hab., prof. US Małgorzata Stasińska	geobotanika, mykologia
mgr Michał Stopczyński	herpetologia
mgr Rafał Szkudlarek	chiropterologia, sozologia
dr hab., prof. UWr Krzysztof Świerkosz	ekologia roślin, fitosocjologia, geobotanika
dr Kazimierz Walasz	ekologia zwierząt, kształtowanie i ochrona krajobrazu, ornitologia, sozologia, zoologia kręgowców
mgr inż. Przemysław Wylegała	ornitologia
dr hab. Joanna Zalewska-Gałosz	botanika
prof. dr hab. Zbigniew Witkowski	ekologia zwierząt, entomologia, turystyka i rekreacja
dr Ewa Zgrabczyńska	ekologia zwierząt, hodowla zwierząt, teriologia, zoologia kręgowców
dr inż. Sławomir Zieliński	edukacja, ekologia zwierząt, entomologia, leśnictwo
dr hab. Marcin Zych	botanika, edukacja, ekologia roślin, geobotanika

Spis opracowano na podstawie zgłoszeń ekspertów i ekspertek. Nie należy go traktować jako potwierdzenia kompetencji i nie oznacza, że wymienione w nim osoby miały już możliwość udziału w naszych pracach. Autorzy poszczególnych opinii i ekspertyz będą wymieniani w tych dokumentach.